lekki

1. euf. Kobieta, dziewczyna lekkich obyczajów «prostytutka»: Młody człowiek bawił się z dziewczyną lekkich obyczajów, upił się, awanturował się z policją i dostał się do kozy na dwa tygodnie. K. Irzykowski, Pisma II.

2. euf. Kobieta, dziewczyna lekkiego prowadzenia «kobieta, dziewczyna mająca przygodne kontakty seksualne z mężczyznami lub prostytutka»: A już najsmutniejsza była pieśń o pewnej Murce, dziewczynie lekkiego prowadzenia, która ukochanego swojego zdradziła. S. Łubiński, Ballada.

3. Mieć lekką rękę, robić coś lekką ręką

a) «robić coś łatwo, bez wysiłku»: (...) fryzjer Jean-Michel Henry (...). Ma podobno tak lekką rękę i taki talent, że nawet utytułowane panie nie mają mu za złe spóźnienia (...). Cash 5/1993.

b) «robić coś lekkomyślnie, bez zastanowienia»: W Zakładzie nie ukrywają, że lekarze zbyt lekką ręką wydają zwolnienia. Jednak dotychczas tylko czterech medyków utraciło na trzy miesiące prawo do wypisywania L4. Życie 23/03/2000.

4. Wydać, wydawać coś (jakąś sumę) lekką ręką, lekką rączką «być rozrzutnym, wydać, wydawać pieniądze bez zastanowienia»: Okazało się, że lubił handel, z którego ciągnął niezłe dochody, wydawane lekką ręką na kawalerskie życie. H. Zakrzewska, Niepodległość.

Lekka, lżejsza muza zob. muza 4.

Lekka śmierć zob. śmierć 6.

Lekki chleb zob. chleb 3.

Z lekkim sercem zob. serce 39.